rozterkotać się — dk IX, rozterkotać sięocze się (rozterkotać sięoce się), rozterkotać sięał się «o motorach, maszynach, karabinach maszynowych itp.: zacząć terkotać na dobre, głośno» Rozterkotał się budzik, dzwonek. Rozterkotały się karabiny maszynowe … Słownik języka polskiego
roztrajkotać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zacząć trajkotać z jeszcze większym zapałem; zacząć coraz głośniej i szybciej mówić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przekupki na targu roztrajkotały się. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozklekotać — dk IX, rozklekotaćoczę, (rozklekotaćocę), rozklekotaćoczesz (rozklekotaćocesz), rozklekotaćocz (rozklekotaćotaj), rozklekotaćał, rozklekotaćany częściej w imiesł. biernym, pot. «zużyć, zniszczyć, obruszyć coś przez używanie, sprawić, że powstaje… … Słownik języka polskiego
roztrajkotać — dk IX, roztrajkotaćoczę (roztrajkotaćocę), roztrajkotaćoczesz (roztrajkotaćocesz), roztrajkotaćocz, roztrajkotaćał, roztrajkotaćany, rzad. I, roztrajkotaćam, roztrajkotaćasz, roztrajkotaćają, roztrajkotaćaj pot. «trajkocząc rozpowiedzieć,… … Słownik języka polskiego